Quotes
Borne Boeit.nl, 13 sept. 2015, over 3 optredens deze dag met 3 keer hetzelfde liederen-recital in Kulturhus Borne.
Tekst: Bertil Meyer „[…] Een voorbeeld daarvan is het Kultur in Hûs festival […] De huiskamer die op het podium in het Kulturhus is ingericht, toont inderdaad knus en intiem. Ilona Stokvis en Annemarie de Boer weten er de juiste snaar te raken met zang en pianoklanken.”
Montesstory, Infoblad Montessorischool Castricum, 19 okt. 2012, over Kinderconcert met Juffrouw Ooievaar in de Clinghe, Bakkum-Castricum.
Tekst: Aleid Bos „[…] De voorstelling voor de middenbouwers was een muzikaal hoogtepunt. […] zong een fabuleuze voorstelling [met] twee grote poppen die de zangeres met haar hand en haar eigen stem tot leven bracht. En dat deed ze razend knap, want ze kon haar eigen stem in drieën delen […] De kinderen gingen met schallende opera-stemmen weer terug naar school. ’s Middags praatten de middenbouwers nog uitgebreid over klassieke muziek.”
NRC, 1 okt 2007, over tournee 'De Fabeltjeskrantmusical’.
Tekst: Henk van Gelder „[…] dat de Fabeltjeskrant-spelers bovendien bedreven moeten zijn in het imiteren van de vertrouwde stemmen. Ook dat gaat hen echter wonderwel af.”
De Volkskrant, 1 okt. 2007, over tournee 'De Fabeltjeskrantmusical’.
Tekst: Patrick v/d Hanenberg „[…] de ijdelheid van Juffrouw Ooievaar en de verlegenheid van Zoef de haas worden mooi uitgespeeld.”
De Telegraaf, 1 okt. 2007, over tournee 'De Fabeltjeskrantmusical’.
Tekst: Annet de Jong „[…] De acteurs leveren zonder meer een knappe prestatie […] en ook Ilona Stokvis doet het voortreffelijk als Juffrouw Ooievaar en Isadora Paradijsvogel.”
Trouw, 3 okt. 2007 over tournee 'De Fabeltjeskrantmusical’.
Tekst: Bianca Bartels „[…] De Fabeltjeskrantmusical begint veelbelovend en heerlijk dynamisch door alle extreme stemmen van Juffrouw Ooievaar, Truus de Mier, Lowieke de Vos en consorten die fel kwetteren, snateren en krassen. Voortreffelijk geïmiteerde stemmen […]”
L1 Radio TV, 18 okt. 2007, over tournee 'De Fabeltjeskrantmusical' „[…] Ilona Stokvis die zowel een heerlijke Isadora Paradijsvogel en omhooggevallen diva van een Juffrouw Ooievaar neerzet.”
MusicalFan.Net, België, 2 okt. 2007, over tournee 'De Fabeltjeskrantmusical’.
Tekst: Marinus de Graaf „[…] Doet ‚De Fabeltjeskrant’ je niets, dan is het vakmanschap van deze cast alleen al het waard om deze voorstelling te gaan zien.”
Sentimento.nl, 30 sept. 2007, over tournee 'De Fabeltjeskrantmusical’. „[…] Toch kunnen we het niet nalaten om Ilona Stokvis (Juffrouw Ooievaar) de absolute hemel in te prijzen. Haar feilloze timing, gevoel voor humor, prachtige zangstem en sublieme tekstbehandeling maken haar optreden fenomenaal. Deze rasactrice laat werkelijk geen mogelijkheid onbenut om te scoren daar waar ze kan.”
Nieuwe Dockummer Courant, 24 apr. 2006, over tournee OpusOne’s 'Olivier Bommel en de Trullenhoedster’. Tekst: Rennie Veenstra „[…] Diverse mooie liedjes. Uitschieters zijn […] en het duet ‚Dickerdack’s Kibbelpartij’ (Ilona Stokvis en Jimmy Hutchinson).
In laatstgenoemd duet wordt een echtelijke twist tussen de burgemeester en zijn vrouw bijna Mozartiaans uitgevochten/ uitgezongen. Het klassiek bekakte in dit duet werkt in hoge mate op de lachspieren, en niet te vergeten de bazigheid van de vrouw.”
Luister!, maart 2002, over BV Haast CD 'Jean Wiéner Chambermusic’
„[…] CD-Uitvoering: 8, CD-Opname:8. […] Ronduit komisch en nadrukkelijk suggestief zijn de ’Trois Blues Chantés’ waarin de zangeres Ilona Stokvis, die ook onder andere in ‚Deux Poêmes de Jean Cocteau zeer weet te overtuigen, op een superieure wijze een imitatie à la Louis Armstrong ten beste geeft”.
De Volkskrant, 27 dec. 2001, over BV Haast CD 'Jean Wiéner Chambermusic’.
Tekst: Frits van de Waa „[…] brengen Wiéners bekoorlijke mengeling van classisistische en dadaïstische elemente op een aanstekelijke manier tot klinken. Gedenkwaardig is vooral de natuurgetrouwe trompet-imitatie die Stokvis laat horen in ’Trois Blues Chantés’, maar ook de overige stukken zijn alleszins de moeite waard.”
Gooi en Eemlander, 15 maart 2001 over Concert 'Kamermuziek van Jean Wiéner' o.l.v. pianist Marcel Worms in Singer Laren. Tekst: Els Boer „[…] Zoals in de Chantefleurs en Chantefables voor zang en piano op gedichten van Robert Desnos. Mezzosopraan Ilona Stokvis wist deze puntige, geestige miniatuurtjes raak te treffen. Niet alleen zingt zij met precies het juiste, rauwe timbre, maar bovendien valt zij op door haar expressieve mimiek. Dat zij ook een stemkunstenaar is, bleek wel in de 'Trois Blues Chantés’, waarin zij timbres van trompet, trombone en saxofonn imiteerde.”
Eindhovens Dagblad, 17 april 1999, over tournee 'OpusOne’s musical Klokkeluider van de Nôtre Dame’ in het Speelhuis, Helmond.
Tekst: Ans Bouwmans „[…] Er wordt over het algemeen goed gezongen waarbij Ilona Stokvis als moeder Gudule wel de kroon spant”.
Amersfoortse courant, 1 dec. 1997, over concert 'Lachen und Weinen’ in de Sint Aeghtenkapel, Amersfoort.
Tekst: Jurriaan Meyer „[…] Onder de titel ‚Lachen und Weinen’ hadden theatermaker Carel Alphenaar, mezzo Ilona Stokvis, bariton Jan-Paul van Spaendonck en pianist Vaughan Schlepp een even fris als baldadig programma samengesteld…Nog meer verraste Hugo Wolf […] zoals in zijn ‚Wie lange schon’. De smachtende toon van een naar muzikale liefde hunkerende jongedame werd heerlijk larmoyant uitgespeeld door Ilona Stokvis die haar zangprestatie heel effectief paarde met theatrale accenten […] Maar ook de uitvoerenden Ilona Stokis met haar fraaie bronzen timbre, en Jan-Paul van Spaendonck met zijn begenadigde mimiek voelden zich het lekkerst in de Franse slag […] Met [opsomming van liederen] was de grens tussen luisteren en smullen definitief overschreden”.
Twentse Courant, 19 dec. 1994, over Concert 'Kamermuziek van Jean Wiéner' o.l.v. pianist Marcel Worms in Arkezaal, Muziekcentrum Enschede.Tekst: Frans Heijdemann
„[…] Merkwaardige effecten werden toegepast in de Trois Blues Chantés, waarin de zangstem instrumentale effecten als van een saxofoon met demper imiteert. De zangeres Ilona Stokvis deed dat knap, met heel wat ‚blue notes’ en zo ernstig dat ze gelukkig haar gezicht in de plooi kon houden, al was dit alles -zeker bij het publiek- goed voor de nodige hilariteit. […] De liederen met viool, cello en piano hadden niet alleen door de effectieve bewerking maar ook door de uitstekende uitvoering succes.”
Brabants Nieuwsblad, 11 dec. 1993, over tournee familieopera 'Grietje en Hans’ van Opera SKON. Tekst: Henk van Berkt „[…] Ilona Stokvis was de heks in eigen persoon. Perfectie en stembeheersing, acteren op het scherp van de snede, subliem en indrukwekkend."